Voedselveilig drukwerk

het printwerk kan direct op voedsel gelegd worden

Het printen van voedselveilig drukwerk

Onlangs hebben wij het certificaat ontvangen waarmee de fabrikant verklaart dat met onze printer voedsel veilig drukwerk gemaakt kan worden. Omdat wij dit soort drukwerk met een printer maken in plaats van met een offset-drukpers kunt u ook variabele data toepassen in uw ontwerpen; u kunt dus een uniek nummer mee laten printen op elk vel, of bijvoorbeeld een wisselende barcode.

Het printen in plaats van drukken heeft nog een voordeel; wij gebruiken geen offsetdruk. Daardoor komt het papier dus ook niet in aanraking met oplosmiddelen die in het drukproces op offsetpersen noodzakelijk zijn; bijvoorbeeld IPA-alcohol of andere hulpstoffen. Dat soort hulpchemicaliën heeft een printer nu eenmaal niet nodig.
Nog een voordeel van printen? U kunt ook (hele) kleine oplages bestellen!

Zijn er dan helemaal geen nadelen? Ja, printen is duurder dan drukken in offset bij grote aantallen, maar daarmee koopt u wel een product dat op een hele schone manier geproduceerd is. Hoe minder hulpstoffen er in een productieproces gebruikt worden, des te kleiner is de kans op vervuilingen, en dat blijkt de kern van de zaak. Alles draait om -de kans op- vervuiling.

Wat heeft de TUV getest en waar is die info te vinden?

Het genoemde certificaat is afgegeven door de TÜV in Duitsland. Wij zelf waren benieuwd wat dan precies de vereisten geweest zijn waaraan de machine moest voldoen. In het certificaat staat dat er "Geprüft nach 2 PfG S 0003/11.14" is. Ofwel de "Kriterienkatalog für bedrucktes Papier im Kontakt mit Lebensmittel." Schijnbaar is er getest en toegestaan dat het geprinte vel papier in direct contact mag komen met voedsel... Dat is redelijk uniek, dus dat moet wat beter nagekeken worden, of dat echt zo is.

Wij lazen vervolgens verder; op de website van de TUV staat een speciaal hoofdstuk over "Food Contact Testing and Certification".

Op die pagina wordt aangehaald dat consumenten steeds bezorgder worden over zaken waarmee hun voedsel in aanraking komt. Dat linkt logisch. En vervolgens dat de overheden steeds strengere regelgeving ontwikkelen omtrent voedselveiligheid. De alinea stopt met de mededeling "With TÜV Rheinland food-grade certification, your products are held to and proven to meet high safety standards."   Kijk, dat gaat de goede kant op, maar staat er ergens ook wat er getest is? Wij besloten om verder te lezen... Het blijkt dat er onder meer getest wordt om te voldoen aan de regels die opgesteld zijn door "The German Lebensmittel- und Futtermittelgesetzbuch, (LFBG), French, Italian and other European food contact testing regulations or the US Food and Drug Administration (FDA) food contact testing standard." En die regels worden toegepast op "Materials coming into contact with food". Het blijkt dus dat er gecertificeerd wordt op materialen die direct met voedsel in aanraking komen. Bij drukwerk testen zij dus het papier met de daarop aanwezige toner of inkt. Vervolgens worden de voordelen opgesomd van het vrijwillig certificeren:

  • Verzekeren van het halen van de gestelde eisen die wettelijk en vrijwillig gesteld worden aan materialen die direct in contact kunnen komen met voedsel.
  • Zodat klanten voorzien kunnen worden van veilige en geteste producten.
  • Hetgeen kan leiden tot een beter imago en kwaliteitsverbetering van de producent
  • Waardoor er een mogelijk concurrentie voordeel ontstaat ten opzichte van andere aanbieders
Doordat de printerfabrikant deze printer heeft laten testen, waarbij deze werd goedgekeurd, heeft deze dus inderdaad een mooi verkoopargument erbij gekregen. Maar wat staat er nog meer op de site?

Wat verder op de pagina beginnen zij nu aan de kern van de zaak: De TÜV biedt de hele range aan van testdiensten die op materialen die met voedsel contact maken kunnen worden losgelaten. Weer verder wordt duidelijk wat voor een soort risico er is; het gaat om "All food contact materials propose the risk of chemical substances migrating into the food and, in large quantities, affecting food quality." Er wordt dus gekeken naar de mate waarin stoffen los komen uit het materiaal dat getest wordt en terecht komen in voedsel. Het testen in het laboratorium garandeert veiligheid en bewaakt de gezondheid van de consument als aan de gestelde eisen voldaan wordt. Op welke "stoffen die loskomen" wordt dan gelet? Daar hebben zij een lijstje van gemaakt:
  • 1) Overall migration, and specific migration of monomers, additives and heavy metals in plastic materials
  • 2) Volatile organic compounds in food contact materials
  • 3) Extractable and leachable heavy metals testing
  • 4) Composition check of metal material

Verderop vinden wij de tekst waar de EU regelgeving omtrent dit onderwerp wordt verduidelijkt: het gaat om de richtlijn "(EC) No 1935/2004". Daar is vast nog meer informatie te vinden over dit onderwerp.

Meer informatie
jobbe icon

Drukkerij Jobbe

Zichtenburglaan 13 • 2544 EA Den Haag
Telefoon: 0174 510 333
en (070) 366 15 48